ARTIK DERNEK TAKILMIYOR BE USTA

Kim ne derse desin dinlenmez sözü
Bu meşale yakılmıyor be usta
kimsenin kimseye kalmamış yüzü
Artık dernek takılmıyor BE USTA

Herkes çıkarının düşmüş peşine
Köylüymüş yardımmış gelmez işine
Bir insan ne yaparki kendi başına
Yol çok yokuş çıkılmıyor BE USTA

Zaman çok değişmiş vermiyor güven
Piyasaya çıkmış kendini öven
Bizemi kaldı acep dizini döven
Artık yama dikilmiyor BE USTA

Bu uğraşı artık bizi boğuyor
Yürekler buz tutmuş sevgi sovuyor
bu dernekte hergün dertler büyüyor
artık umut ekilmiyor BE USTA

Sevgiler sahteymiş dostluklar yalan
ne dostluklar vardı dünlerde kalan
Sağımda solumda zehirli yılan
Artık kahır çekilmiyor BE USTA

Gündüzde olmadı geceye kaldık
Ne hayaller kurduk ne düşe daldık
Söylesene bana kaç üye olduk
Buna yürek yakılmıyor BE USTA

Ne hayaller kurduk dostluktan yana
Birlik berberlik olsun insana
Ne yazıkki güven vermiyor bana
Boşa kürek çekilmiyor BE USTA

Şenliğe geziye gelince varız
Paraya gelince biz çok yayayız
Hele yardım konusunu asla duymayız
Artık öze bakılmıyor BE USTA

Mutafayım ne umutlar kurmuştum
Her gelene halin  hatrın sunmuştum
Sevgiyi saygıyı ben burada bulmuştum
Ne yazıkki boşa umut olunmuyor BE USTA